Անալոգային հեռուստատեսային ազդանշանը ունի մի քանի մեգահերց լայնություն, ուստի երկար, միջին և կարճ ալիքի տիրույթները չափազանց նեղ են դրա համար: Նման ազդանշաններ փոխանցելու համար օգտագործվում են առնվազն գերլարված ալիքներ: Այս իրավիճակը չի փոխվել թվային հեռուստատեսությանը անցնելուն պես:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Հեռարձակվող հեռուստատեսությանը հատկացված ալիքի երկարությունները տարբեր երկրներից տարբեր են: Ռուսաստանում հաշվիչ ալիքների վրա անալոգային հեռարձակման համար ընդունվել է D ստանդարտը, որը նախատեսում է 12 ալիք: Դրանցից առաջինը համապատասխանում է 49,75 ՄՀց հաճախականությանը `պատկերային ազդանշան փոխանցելու համար և 56,25 ՄՀց` ձայնային ազդանշան փոխանցելու համար: Վերջինիս մեջ պատկերն ու ձայնը փոխանցվում են համապատասխանաբար 223, 25 և 229, 75 ՄՀց հաճախականություններով: Դեցիմետրային ալիքների ավելի վաղ փոխանցումներն իրականացվում էին ոչ բոլոր քաղաքներում, բայց այսօր ՝ գրեթե յուրաքանչյուրում: Այս միջակայքում ալիքների հաճախականությունները սահմանվում են K ստանդարտով: Դրանցից առաջինի վրա, որը կրում է 21 թիվը, 471, 25 և 477, 75 ՄՀց հաճախականությունները տրամադրվում են պատկերի և ձայնային ազդանշանների համար: Միջակայքում վերջին ալիքը սկզբում 41 էր (631, 25 և 637, 75 ՄՀց), հետո ՝ 60 (783, 25 և 789, 75 ՄՀց), իսկ այսօր սա թիվ 69 հեռուստաալիքն է (855, 25 և 861, 75 ՄՀց), Պատկերի ազդանշանի ամպլիտուդական մոդուլյացիա և ձայնի հաճախականության մոդուլացում: Ուշադիր ընթերցողը կհամարի, որ բոլոր դեպքերում պատկերի և ձայնի փոխանցման հաճախությունների միջև տարբերությունը 6,5 ՄՀց է: Այլ երկրներում այս տարբերությունը կարող է տարբեր լինել, օրինակ ՝ 5,5 ՄՀց (ստանդարտներ B և G):
Քայլ 2
5-րդ և 6-րդ և 12-րդ և 21-րդ կապուղիների միջև մեծ բացեր կան: Անհնար է հեռուստատեսային հեռարձակում կազմակերպել այդ պարբերականությամբ ընկած հաճախականություններով եթերում, ինչը կարող է խանգարել ռադիոհեռարձակմանը և հաղորդակցության այլ տեսակների: Բայց դրանք կարող են հեռարձակվել կաբելային եղանակով, ինչը հաճախ կիրառվում է այսօր: Սկզբնական շրջանում հեռուստացույցներն ի վիճակի չէին աշխատել այս նվագախմբերում. Պահանջվում էին վերին արկղեր: Այժմ գրեթե բոլոր հեռուստացույցները կարող են ինքնուրույն ստանալ այս ալիքները, որոնք համարներ են ստացել S1- ից S40: Այս ալիքների պատկերային և ձայնային ազդանշանների փոխանցման հաճախականության տարբերությունները նույնպես համապատասխանում են ազգային ստանդարտներին:
Քայլ 3
Թվային հեռուստատեսային հեռարձակումն իրականացվում է առկա դեցիմետրային տիրույթի հաճախականություններում, ուստի արդեն գոյություն ունեցող ալեհավաքները կարող են օգտագործվել: Միայն ալեհավաքի և հեռուստացույցի միջև է անհրաժեշտ տեղադրել ապակոդավորող հավելված կամ օգտագործել ներկառուցված վերծանիչով հեռուստացույց: Բայց թվային հեռարձակման մեջ սեղմման շնորհիվ հնարավոր է ներմուծել այսպես կոչված մուլտիպլեքսներ, երբ մի քանի հեռուստաալիքներ հեռարձակվում են մեկ հաճախականության ալիքով: Սեղմումը նույնիսկ ավելի արդյունավետ է DVB-T2- ում, քան DVB-T- ում: Մալուխային հեռարձակման համար օգտագործվում են DVB-C և DVB-C2 ստանդարտները:
Քայլ 4
Արբանյակային հեռուստատեսության հեռարձակման ժամանակ օգտագործվում են միավորներին և տասնյակ գիգահերցին համապատասխանող հաճախականությունների տիրույթներ: Նախկինում դա նույնպես անալոգային էր, բայց հաճախականության մոդուլյացիան օգտագործվում էր նաև պատկերային ազդանշաններ փոխանցելու համար: Այժմ արբանյակային հեռարձակումն իրականացվում է նույն տիրույթներում, բայց օգտագործելով թվային ստանդարտներ, մասնավորապես, DVB-S և DVB-S2:
